Waarom wij een calypso-CD recenseren terwijl dat muziekgenre in de tweede helft van de jaren '50 juichend werd ingehaald als de rage die die vermaledijde rock 'n' roll van het aardoppervlak zou wegvegen? Wel vrienden, dat is om twee redenen. Wij houden wel degelijk van een potje calypso op tijd en stond, allemaal de schuld van filmacteur Robert Mitchum met wiens LP Calypso Is Like So uit 1957 het is begonnen voor ons, maar tegenwoordig kunnen wij zelfs Harry Belafonte naar waarde schatten. Ten tweede: Jamaica Johnny heeft nooit één voet in Jamaica of Trinidad gezet maar kwam via Suriname gewoon uit ons eigen koude kikkerlandje! De in 1919 in de Surinaamse hoofdstad Paramaribo geboren Cornelis Lionel Liefeld ging in de tweede wereldoorlog bij de Koninklijke Marine, werd na de bevrijding gestationeerd in Katwijk, en trok van Katwijk naar Amsterdam waar hij ging zingen in het orkest van de eveneens Surinaams-Nederlandse Max Woiski Sr (BB met R oftewel Bruine Bonen Met Rijst, een hit in 1950).
Midden jaren '50 ging Liefeld solo als Jamaica Johnny en vormde hij zijn Milagro Boys met wie hij opnam voor Phillips van 1957 tot 1962, platen die ook verschenen in Frankrijk, Denemarken en Noorwegen waar hij zo populair werd dat hij er ook toerde - Raspeballer op deze CD is een Engelstalig nummer over Noorse delicatessen!
De calypso van Jamaica Johnny is feestelijk, zonnig, zomers en immens vrolijk en bevat elementen van cha cha cha, mambo, rumba, bolero en merengue. De wat poppy sound klinkt zoals calypso in die dagen door alle dansorkesten werd gespeeld, en Liefeld's zang heeft het in die dagen als authentiek beschouwd buitenlands accent. De songs zijn de typerende grappige verhaaltjes met enkele calypso klassiekers als Man Smart Woman Smarter (van King Radio, gecoverd door Harry Belafonte en Robert Mitchum) en Let Me Call You Mathilda (bekendst van Harry Belafonte doch origineel van King Radio uit 1938). Pretty Woman is een antwoord op Ugly Woman van Roaring Lion dat bij Robert Mitchum From A Logical Point Of View was en in 1963 een wereldhit werd als If You Wanna Be Happy For The Rest Of Your Life van Jimmy Soul. Naast een aantal eigen nummers horen we voorts covers van andere calypso artiesten als Lord Kitchener (Mother And Wife), Lord Flea (Donkey City), Lord Beginner (Love Love Love), Count Lasher (Calypso Ca Cha), The Lion (Trinidad Land Of Calypso) en The Tiger (Take Me To Locero, originele titel Don't Let Mama Know).
Ja, die calypso mannen hadden kleurrijke namen! Minder evidente maar daarom des te interessantere covers zijn de swingerd Who Threw The Whiskey In The Well van Bullmoose Jackson/ Lucky Millinder die inderdaad klinkt als een orkestuitvoering van rhythm 'n' blues swing, en Annette Funicello's hit Pineapple Princess uit 1960. Een nummer dat je evenmin in deze context verwacht is de bluegrassbilly Last Train To San Fernando van Johnny Duncan. Bij Jamaica Johnny wordt dat pure calypso en dat is minder verwonderlijk dan je zou denken want Last Train To San Fernando wás origineel een oude calypso, namelijk van Mighty Dictator uit 1950 - 't is de boemeltrein naar de stad San Fernando in Trinidad en niet de intercity naar San Fernando in California! De merkwaardigste nummers zijn evenwel twee singles die Jamaica Johnny opnam voor Amstel bier, het in het Engels gezongen Amstel Beer Calypso/ Beeeeeer Amstel Beer uit 1957, beide calypso’s pur sang die jubelend de geneugtes der edelste godendrank bezingen, en het in het Nederlands gezongen Op Een Klein Stationnetje (helaas met een tikfout in de tracklisting op de achterflap) dat niets te maken heeft het met kinderliedje In Een Klein Stationnetje ('s Morgens In De Vroegte) waarin opnieuw Amstel bier om de hoek komt piepen, in 1961 op single gekoppeld aan de in het Nederlands gezongen Amsterdam Calypso, opnieuw over en eigenlijk één lange reclamespot voor Amstel bier. Beide nummers hebben evenveel met cabaret cocktail jazz als met calypso te maken maar van ons mogen ze gelijk opnieuw gebruikt worden in reclame voor Amstel!
Deze eerste Jamaica Johnny verzamelaar is een dubbel-CD die met 28 nummers zijn complete opnames bevat met een totale speelduur van meer dan 80 minuten, wat betekent dat we over relatief langer nummers praten. Met andere woorden: je moet al redelijk calypso minded zijn om dit in één zitting uit te zitten, zo niet zal de verveling snel toeslaan - misschien dat een Amstel biertje helpt, hahaha. Liefeld liet na 1962 de muziek achter zich en ging aan de slag als spuiter in de automobielindustrie. Hij overleed in 1993. Deze boeiende release documenteert een vergeten stukje Nederlandse muziekgeschiedenis en vertelt de story van Jamaica Johnny in een CD-boekje van 32 pagina’s, een bijzonder ingewikkeld verhaal met nog steeds veel hiaten, ondanks de medewerking van zijn zoon die zijn herinneringen en plakboeken deelde. Info: www.bear-family.com (Frantic Franky)
Why are we reviewing a calypso CD when that music genre was jubilantly overtaken in the second half of the 1950s as the fad that would wipe that damned rock 'n' roll off the face of the earth? Well, friends, that's for two reasons. We do love a game of calypso on time and were all the fault of film actor Robert Mitchum with whose 1957 LP Calypso Is Like So started it for us, but nowadays we can even appreciate Harry Belafonte. Second: Jamaica Johnny never set foot in Jamaica or Trinidad but came via Suriname just from our own cold little frog country! Born in 1919 in the Surinamese capital Paramaribo, Cornelis Lionel Liefeld joined the Royal Navy in the Second World War, was stationed in Katwijk after the liberation, and went from Katwijk to Amsterdam where he started singing in the orchestra of the also Surinam-Dutch Max Woiski Sr (BB with R or Brown Beans with Rice, a hit in 1950). In the mid fifties Liefeld went solo as Jamaica Johnny and formed his Milagro Boys with whom he recorded for Phillips from 1957 to 1962, records that also appeared in France, Denmark and Norway where he became so popular that he toured there too - Raspeballer on this CD is an English song about Norwegian delicacies!
Jamaica Johnny's calypso is festive, sunny, summery and immensely cheerful and contains elements of cha cha cha, mambo, rumba, bolero and merengue. The somewhat poppy sound sounds like calypso was played by all dance orchestras in those days, and Liefeld's singing has it as an authentic foreign accent. The songs are the typical funny stories with some calypso classics like Man Smart Woman Smarter (by King Radio, covered by Harry Belafonte and Robert Mitchum) and Let Me Call You Mathilda (best known by Harry Belafonte but original from King Radio from 1938). Pretty Woman is an answer to Roaring Lion's Ugly Woman that was with Robert Mitchum From A Logical Point Of View and became a world hit in 1963 as If You Wanna Be Happy For The Rest Of Your Life by Jimmy Soul. Besides some of his own songs we also hear covers of other calypso artists like Lord Kitchener (Mother And Wife), Lord Flea (Donkey City), Lord Beginner (Love Love Love), Count Lasher (Calypso Ca Cha), The Lion (Trinidad Land Of Calypso) and The Tiger (Take Me To Locero, original title Don't Let Mama Know). Yeah, those calypso guys had colorful names! Less obvious but therefore all the more interesting covers are the swingerd Who Threw The Whiskey In The Well by Bullmoose Jackson/ Lucky Millinder who indeed sounds like an orchestral performance of rhythm 'n' blues swing, and Annette Funicello's hit Pineapple Princess from 1960. A song you wouldn't expect in this context either, is the bluegrass billy Last Train To San Fernando by Johnny Duncan. With Jamaica Johnny it's pure calypso and that's less surprising than you'd think because Last Train To San Fernando was originally an old calypso by Mighty Dictator from 1950 - it's the boomtrain to the city of San Fernando in Trinidad and not the intercity to San Fernando in California! The strangest songs however are two singles that Jamaica Johnny recorded for Amstel beer, the 1957 Amstel Beer Calypso/Beeeeeer Amstel Beer sung in English, both calypso's pur sang jubilantly singing the joys of the noblest drink of the gods, and the Dutch song Op Een Klein Stationnetje (Unfortunately with a typo in the tracklisting on the back cover) that has nothing to do with the children's song In Een Klein Stationnetje ('Morgens In De Vroegte') in which again Amstel beer squeaks around the corner, in 1961 on single linked to the in Dutch sung Amsterdam Calypso, again over and actually one long commercial for Amstel beer. Both songs have as much to do with cabaret cocktail jazz as with calypso, but from us they can be used again in advertising for Amstel!
This first Jamaica Johnny collector is a double-CD with 28 songs containing his complete recordings with a total playing time of more than 80 minutes, which means we're talking about relatively longer songs. In other words: you have to be pretty calypso minded to sit this out in one sitting, if not boredom will soon strike - maybe an Amstel beer will help, hahaha. Liefeld left the music behind after 1962 and started working as a painter in the automotive industry. He died in 1993. This fascinating release documents a forgotten piece of Dutch music history and tells the story of Jamaica Johnny in a 32-page CD booklet, a very complicated story with still many gaps, despite the cooperation of his son who shared his memories and scrapbooks. Info: www.bear-family.com (Frantic Franky)
